Op een dag kom je bij de dokter om een medisch probleem te
bespreken vraagt zij aan het eind van het gesprek of ik vaak hoofdpijn heb. Ik
moet even schakelen en beantwoord haar vraag dan met : ja hoe weet u dat? De
laatste tijd heb ik inderdaad erg vaak hoofdpijn vooral in de avonduren. Mijn
dokter verteld mij dat mijn bovenooglid ernstig verzakt is en dat dit medische gevolgen
kan hebben. In overleg met mij stuurt zij mij naar het ziekenhuis met een
verwijsbrief.
Een klein beetje overdonderd ben ik wel. Ik een
ooglidcorrectie! Ik was juist altijd diegene met het standpunt : bij mij geen
cosmetische ingrepen. De diverse medische ingrepen die ik tot nu toe al heb
gehad zijn meer dan genoeg. Nou ja een gesprek met een chirurg kan natuurlijk
nooit kwaad was mijn oordeel.
Tijdens het eerste gesprek in het ziekenhuis werden er
foto’s gemaakt van mijn oogleden. Vervolgens kreeg ik een gesprek met de arts
die de ingreep uit zou voeren. Zij liet mij de foto’s zien en haar conclusie
was dat het echt wel nodig was om de bovenoogleden te corrigeren. Om een idee
te krijgen hoe het er na de ingreep uit zou zien plakte zij de overtollige huid
vast met tape. Wat mij meteen opviel was dat ik veel duidelijker kon zien. Ik
kon ook weer met alle gemak van de wereld naast, onder en boven me kijken
zonder mijn hoofd in allerlei posities te moeten draaien. Het was namelijk de
laatste tijd zelfs zo erg dat ik in de avonduren tijdens het lezen van een boek
met 1 hand mijn bovenooglid omhoog moest houden om iets te kunnen zien.
Na dit gesprek was ik overstag en er werd een afspraak
gemaakt voor de ingreep.
De ingreep:
Zoals bij iedere operatie mocht ik de dag voorafgaand aan de
operatie vanaf 12 uur in de avond niets meer eten of drinken. Tijdens het
eerste gesprek had ik een aantal recepten meegekregen die ik op moest halen bij
mijn apotheek zodat ik na de ingreep meteen met de medicatie kon beginnen. Het
bijna constant druppelen van de ogen met oogvocht is namelijk erg belangrijk
voor een goede genezing. Nou deze medicatie lag netjes in de kast te wachten.
Een beetje spannend vond ik het wel maar ik was niet echt zenuwachtig
ik had wel voor hetere vuren gestaan. Ik had gekozen voor plaatselijke
verdoving omdat ik dat jaar al diverse malen algehele narcose had gehad.
In de operatiekamer tekende de chirurg op het ooglid
nauwkeurig aan hoeveel huid zij moest verwijderen. Daarna kreeg ik de
verdovingsvloeistof toegediend waaraan adrenaline was toegevoegd om het bloeden
te beperken. Deze injectie was een beetje vervelend maar niet echt pijnlijk.
Vervolgens snijdt de arts de huid weg. Dat was wel even een raar iets omdat ik
even tussen de 2 huidplooien heen kon kijken. De arts vertelde overigens
precies wat zij steeds ging doen. Ook het 2e oog kwam aan de beurt.
Na de ingreep werden de haarvaatjes dicht gebrand en de wond gehecht. Het dicht
branden van de haarvaatjes gaf wel een erg onaangename geur. Als laatste
handeling kreeg ik een bril die gevuld was met ijs opgezet. De hele ingreep had
ongeveer 45 minuten geduurd.
Na de ingreep :
Na de operatie moest ik ongeveer een half uurtje in de
verkoeverkamer blijven. De
verpleegkundige controleerde constant de operatiewond op eventuele bloedingen.
Toen bleek dat de operatie goed was gegaan mocht ik naar huis. Natuurlijk mag
je zelf niet rijden. Dat zou ook niet kunnen want je hebt een bril met ijs op
maar je moet ook niet vergeten dat het een operatie is. Eenmaal thuis heb ik de
medische handelingen zoals de arts deze had voorgeschreven goed uitgevoerd. Het
constant koelen en het vochtig houden van de ogen is namelijk erg belangrijk
voor een goede genezing en het voorkomt extreme bloeduitstortingen en
zwellingen. De 1e nacht heb
ik nauwelijks geslapen. De verdoving was namelijk uitgewerkt en ik was bang dat
ik in mijn slaap in mijn ogen zou wrijven wat uiteraard niet mag.
3 dagen na de operatie
Na 1 week zijn de hechtingen eruit gehaald en de arts was enorm tevreden. Alles was nog een klein beetje opgezet maar ik merkte toen al een grote verandering. De daarop volgende weken werd het zicht alleen maar beter. De eerste dagen zijn mijn ogen iets opgezwollen geweest maar de huid was nauwelijks verkleurd. Op de bijgevoegde foto’s zie je het resultaat van mijn bovenooglid correctie.
De eerste weken na de ingreep is het belangrijk dat je als
je naar buiten gaat een zonnebril draagt. Het felle daglicht is niet fijn voor
de herstellende ogen.
Zoals ik hierboven al omschreef is deze ingreep een operatie
zoals iedere andere operatie en heeft het exact dezelfde risico’s. Denk dan
bijvoorbeeld aan een mogelijke infectie of een allergische reactie op de verdovingsvloeistoffen,
desinfecteermiddelen of pleisters.
Het beschadigen van een oog is volgens de gegevens van het
ziekenhuis erg gering maar niet onmogelijk.
Mijn idee is dan ook laat deze ingreep alleen uitvoeren als
het ook echt daadwerkelijk (medisch) nodig is en niet omdat je er jonger uit
wil zien.
Het resultaat van de ingreep blijft volgens mijn arts
ongeveer 10 tot 15 jaar intact.
Ik hoop dat ik over 10 jaar mijn ervaringen weer met u mag
delen.
voor de operatie
6 weken na de operatie
RinaJansen Oktober 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten